من نمیدونم با این حس قوی مهمانداری آقای همسرم چه کنم؟ دم به دم مهمان دعوت میکند و البته همه زحمتشم برای منه.
یا من خیلی درونگرا هستم یا آقای همسر خیلی برون گرا تشریف دارند. خلاصه هر کسی رو که می بینه یا دو روزه همکارشه میگه فلان روز بریم بیرون و منم باید تمام کارا رو با پخت و پز انجام بدم. البته خودشم اصلا وقت نداره که یک ذره کمک کنه. نمیتونه به درخواستهای افرادی که هیچ سنخیتی هم با خانواده ما ندارند مثلا متاهل نیستند یا نمیشناسیمشون هم نه بگه. انگار خدا مارو آفریده تا در خدمت دیگران اونم از نوع مهمانداری باشیم.
البته منم میخوام که هفته ای یه بار مهمانی باشد ولی با کسی که یه چیزی یاد بگیری و من انتخاب بکنم و هدف دار و ادامه دار باشه این ارتباط نه اینکه فقط ارتباط بی هدف و یک ارتباط صرف برای همان جلسه.
از بس مهمانی دادم که هیچ وقت به جلسه دوم نکشید اونم برای افراد ناشناس خسته شدم.
تصمیم دارم سایت جادوگر سرگردان رو از اول تمرین کنم. رفع خستگی شده و خلاصه بهترم. خدایا خودت منو ببخش.
یه حدیث دوستم خانم جادوگر سرگردان برای عید به همه داده که من خیلی خوشم اومد واسه همین اینجا میزارمش تا شما هم لذت ببرین.
امام صادق ( ع) می فرمایند:
" تعجب می کنم از کسی که فرار می کند از چهار چیز ، چگونه به طرف چهار چیز نمی رود؟!
تعجب می کنم از کسی که از چیزی خائف است ، اما به این جمله از قران پناه نمی برد. " حَسبُنَا الله و نِعمَ الوَکیل " زیرا حق تعالی پشت سر این آیه می فرماید : " فانقلبوا بنعمۀ من الله و فضل لم یمسسهم سو " یعنی خدای تعالی بر می گرداند آنچه را که از او می ترسیدند به نعمت از جانب خودش و فضیلتی که نتیجه اش این است که بدی آنها را مس نمی کند.
و تعجب می کنم از کسی که از چیزی غمگین است و کلمه ی طیبه ی " لا اِلهَ اِلا انتَ سُبحانَکَ اِنی کُنتُ مِنَ الظالِمین " را نمی گوید چون خداوند در عقب این ذکر می فرماید " و نجیناه من الغم و کذلک ننجی المومنین " یعنی مایوس را با گفتن این ذکر از غم نجات دادیم و همچنین مومنین اگر این ذکر را بگویند از غم نجات پیدا می کنند.
و تعجب می کنم از کسی که دیگران بخواهند به او مکری برسانند و او را اذیت کنند و او نمی گوید : " اُفَوِضُ اَمری اِلَی الله اِنََّ اللهَ بصیرٌ بالعِباد " تا او از مکر ایمن شود. زیرا پروردگار متعال می فرماید : " فوقاه الله سیئات ما مکروا " یعنی خدای متعال نگه می دارد گوینده ی این ذکر را از بدیهای مکر آنها.
و تعجب می کنم از کسی که دنیا و زینت دنیا را بخواهد و نمی گوید " ماشا ءَ اللهُ لا قُوةَ اِلا بالله " زیرا خداوند در پی این جمله ی آن شخص می گوید " فعسی ربی ان یو تمن خیرا" " یعنی خدای تعالی می دهد به کسی که این جمله را بگوید بهتر از آنچه به آن ثروتمندان داده است!"