تا حالا داشتم دنبال وبلاگ دوستم میگشتم که مدتهاست بهش سرنزدم. آدرس دوتا از وبلاگهای هم نامشو هم لینک کردم ولی هنوز دوستمو پیدا نکردم. اگر از اینجا رد شدی حتما بمن سربزنی.
بلاخره حدس میزنم یعنی مطمئنم پیداش کردم و تازه دیدم که از سال 88 آپ نکرده. تورو خدا بیا.
از عکسی که گذاشتم لذت میبرم. ممنونم خدایا.
من تنها در خانه نشسته ام و از پنجره اتاق به هوای ابری بیرون مینگرم که چند روزی دیگر خورشید تابان این سرزمین آرزوی دیدن ابرها را برای مدتهای مدید محو خواهد کرد .
اگرچه من از اشعه های سوزان خورشید نیز لذت میبرم واز روشنایی و نور شدید وزیبای آن غرق در انبساط خاطر میشوم.